RoHS (Kısıtlı Maddelerin Kullanımının Kısıtlanmasına İlişkin) yönetmeliği, elektrikli ve elektronik ekipmanların (EEE) üretiminde kullanılan belirli tehlikeli maddelerin konsantrasyonlarını sınırlar. Kadmiyum (Cd) bu tehlikeli maddeler arasında bulunmaktadır ve RoHS yönetmeliğine göre belirli bir limitin üzerinde kullanılamaz.

Kadmiyum için RoHS yönetmeliği kapsamında belirlenen limit:

- Homojen malzeme başına %0.01 ağırlıkça, yani 100 ppm.

Bu, kurşun için belirlenen limite göre daha sıkı bir kısıtlamadır, çünkü kadmiyum, toksik özellikleri nedeniyle özellikle tehlikeli kabul edilir.

Kadmiyum tayini için kullanılan başlıca yöntemler:

1. **XRF (X-Ray Fluorescence) Spektroskopisi**: Kadmiyumun hızlı ve tahrip etmeyen tespiti için sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. Ancak, çok düşük konsantrasyonlarda (örn. yakın limit değerlerde) daha hassas yöntemlerin kullanılması gerekebilir.

2. **ICP-MS (Endüktif Olarak Eşleştirilmiş Plazma-Kütle Spektrometresi)**: Bu yöntem, çok düşük konsantrasyonlarda kadmiyum tespiti için oldukça hassastır. ICP-MS, ppb (milyarda bir) düzeyinde tespit yapabilen bir analiz yöntemidir.

3. **ICP-OES (Endüktif Olarak Eşleştirilmiş Plazma-Optik Emisyon Spektroskopisi)**: Genellikle ppm (milyonda bir) düzeyinde element tespiti için kullanılır ve kadmiyum tayini için de uygundur.

4. **AAS (Atomik Absorpsiyon Spektroskopisi)**: Ayrıca kadmiyum tespiti için kullanılır, fakat genellikle ICP teknolojilerine göre daha az hassastır.

Bu yöntemlerin hangisinin kullanılacağı, analiz edilen örnek matrisine, gerekli hassasiyete, tespit limitlerine ve diğer uygulama özel gereksinimlere bağlıdır.

RoHS uyumluluğunu sağlamak için, üreticilerin ve ithalatçıların, tedarik zinciri boyunca kullanılan malzemelerin ve bileşenlerin kadmiyum içermediğini veya izin verilen limitlerin altında olduğunu doğrulamaları gerekir. Bu, hem ürün tasarımı ve geliştirme aşamasında hem de üretim sürecinde dikkate alınmalıdır.