Madeni yağlarda nem ve su, yağın performansını, özelliklerini ve ömrünü ciddi şekilde etkileyebilir. Su, madeni yağın baz yağına, katkı maddelerine ve hatta makine ya da motor bileşenlerine zarar verebilir. Su, yağın içinde çözünmüş, emülsiyon veya serbest formda bulunabilir. Madeni yağlarda nem ve su tayini, bu suyun konsantrasyonunu ve formunu belirlemek için kritik öneme sahiptir.

**ASTM D6304**: Bu standart, madeni yağlarda çözünmüş ve serbest su miktarının tayini için kullanılan Karl Fischer titrasyon yöntemini tanımlar.

**Testin Uygulanışı**:

1. **Numune Hazırlığı**: Yağ numunesi alınır ve test için hazırlanır. 

2. **Karl Fischer Titrasyon**: Bu, su miktarını ölçmek için yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Reaktif bir çözelti, suyu bağlamak için yağ numunesine titre edilir. Titrasyon sırasında oluşan elektrik akımı değişiklikleri, su miktarının ölçülmesine olanak tanır.

3. **Sonuçların Değerlendirilmesi**: Titrasyon sonucu, su miktarını belirtir ve genellikle ppm (parça başına milyon) veya yüzde olarak ifade edilir.

Madeni yağlarda su miktarının bilinmesi önemlidir çünkü:

- Su, yağın oksidasyon hızını artırabilir, bu da yağın ömrünün kısalmasına neden olabilir.
- Yüksek su konsantrasyonları, ekipmanın korrozyona uğramasına neden olabilir.
- Su, bazı katkı maddeleriyle reaksiyona girebilir, bu da yağın istenen özelliklerini değiştirebilir.
- Su, yağın viskozitesini etkileyerek tribolojik performansı düşürebilir.

Bu nedenle, madeni yağlarda su miktarının düzenli olarak izlenmesi ve kontrol edilmesi önerilir. Eğer yağda kabul edilebilir sınırların üzerinde su bulunuyorsa, yağın değiştirilmesi veya kurutulması gerekebilir.