Viskozite, bir sıvının içsel sürtünmesi veya akış direnci olarak tanımlanır. Madeni yağlarda viskozite, yağın performansını ve uygulamasını doğrudan etkileyen önemli bir özelliktir. Viskozitenin doğru bir şekilde belirlenmesi, yağın belirli bir sıcaklıkta nasıl performans göstereceğini tahmin etmeye yardımcı olur. Bu nedenle, madeni yağlarda viskozitenin tayini, yağın kalitesini ve uygunluğunu belirlemek için kritik bir analizdir.

Viskozite, genellikle iki ana yöntemle ölçülür:

1. **Kinematik Viskozite:** Bu, yağın belirli bir sıcaklıkta ne kadar hızla akacağını belirler. Viskozimetre adı verilen bir cihazda belirli bir sıcaklıkta (genellikle 40°C veya 100°C) ölçülür. Sonuçlar genellikle "cSt" (sentistok) olarak ifade edilir.

2. **Dinamik (veya Mutlak) Viskozite:** Bu, sıvının akışına karşı direncini belirtir ve genellikle "cP" (sentipoise) olarak ifade edilir. Reometre adlı bir cihazla ölçülür.

**Viskozite Tayininde Kullanılan Standart Yöntemler:**

- **ASTM D445:** Kinematik viskozitenin tayini için en yaygın olarak kullanılan standarttır. Bu test, viskozitenin belirli bir sıcaklıkta ne kadar hızla akacağını belirlemek için bir kapiler viskozimetre kullanır.

- **ASTM D2270:** Bu, viskozite indeksi (VI) tayini için kullanılır. Viskozite indeksi, yağın sıcaklık değişikliklerine olan viskozite tepkisini ölçer.

Bu tür analizler, madeni yağların doğru uygulamalarını belirlemek, formülasyonunu optimize etmek ve ürün kalitesini garanti etmek için önemlidir. Yağın viskozitesi, motor yağları, hidrolik yağlar ve diğer endüstriyel yağlar için belirli spesifikasyon ve standartlara uygun olmalıdır. Aksi halde, ekipmanın performansı ve ömrü üzerinde olumsuz etkileri olabilir.